\"جليل جباري\" معاون صنايع‌دستي و هنرهاي سنتي اردبيل با بيان اين مطلب به ميراث آريا (CHTN) گفت: پيدايش صنعت آهن در ايران که داراي معادني غني است، علاوه بر اينکه نشان‌دهنده ظهور تمدن و پيشرفت فرهنگ منطقه بود، مقياس و اساس تعيين ادوار کهن، مانند دوران سنگ، مس، مفرغ و آهن شد. انتقال از تمدن و فرهنگ مفرغ به آهن، چنان دوره‌ مهمي بود که پيشينه و دوراني که با اين مواد سر و کار داشتند در همه جا مورد احترام بودند.

وي ادامه داد: آهن را در غرب ايران از 1500 سال قبل از ميلاد مي‌شناختند ولي از اين فلز تا حدود قرن هفتم قبل از ميلاد به طور کامل استفاده نمي‌شد، کاربرد آن را نيمه دوم هزاره اول قبل از ميلاد، مباني اقتصادي و اجتماعي را درهم نورديد و از اين تاريخ در جنگل‌ها و کشاورزي و معماري مورد استفاده و در حقيقت نياز مبرم مردم واقع گرديد.

جباري گفت: کاربرد اين فلز در اين عصر، موجب افزايش مصنوعات آهني به جاي مس شد و اين خود باعث گرديد تا اراضي در کارهاي فلزي روش‌هايي مانند کوبيدن، سيم کاري، قلمکاري ، کار با چکش ، زرگري، نقره‌کاري و... مورد استفاده قرار مي گيرد.

معاون صنايع‌دستي و هنرهاي سنتي اردبيل يادآورشد: نمونه‌هايي از هنر سنتي که ماده اوليه‌اش فلز است، وسايلي مانند چکش بزرگ چوبي در، وسايل آشپزخانه، وسايل کشاورزي، بند و مهار حيوان، يراق اسب، وسايل معماري، آلات موسيقي و... مورد استفاده قرار مي‌گيرد.

جباري گفت: در عصر برنز در آناتولي مس و قلع را مخلوط کرده بعد از دوران تهيه برنز، فلزهايي مانند مس، طلا و نقره با روش کوبيدن و ريخته گري کار انجام گرفته است .

وي افزود: در دنياي پيش از تاريخ، محصولات فلزي وسيله بهتر و مناسب‌تري براي مبادله محصولات کشاورزي، احشام، اشيا سفالي و سنگي شدند. به‌عبارت ديگر در اين زمان، اشياي فلزي مانند سکه و پول که در معاملات امروز رايج است، در مبادلات به کار گرفته شدند و بالاخره با ضريب سکه‌هاي مسي و نقره و طلاي شاهان هخامنشي، مبادلات بازرگاني در ايران و مناطق اطراف آن آسان‌تر شد.

معاون صنايع‌دستي و هنرهاي سنتي اردبيل افزود: تاريخ آهنگري به‌عنوان پيشه و حرفه‌ يک فرد، سازمان‌هاي قبيله‌اي ارتباط داشت و هنوز درست مشخص نيست که اين پيشه و حرفه را آهنگر شهري تا چه اندازه آهنگر دوره گرد قبيله‌اي فراگرفته است يا همان آهنگر دوره گرد بودند که در شهرها مسکن گزيدند.

جباري در مورد مشاغل مختلفي که با صنايع‌دستي فلزي در ارتباط است، بي‌شک مي‌توان گفت که آهنگري معمولي از مهم‌ترين و عمومي‌ترين مشاغل مرتبط با صنايع فلزي است که در بسياري از جوامع اروپايي، آسيايي، شهري و روستايي مردم کم و بيش با اين صنعت آشنايي و سرو کار دارند.

وي در خصوص روش کار آهنگري توضيح داد: روش کار به نوع محصولي که قرار است توليد شود بستگي دارد بنابراين از ابزار و وسايل متفاوتي استفاده مي‌شود که قبلاً به آنها اشاره شد ولي پايه و اصول کار آنها براساس کشيدن، جازدن، پهن‌کردن، گرد کردن و قطع کردن آهن است که در نهايت‌ منجر به توليد محصول دلخواه مي‌شود.

معاون صنايع‌دستي و هنرهاي سنتي اردبيل از \" حاج رحيم دميرچي\" به عنوان يکي از آهنگران مشهور اردبيل نام برد.

خاطر نشان مي‌شود؛ هر جا که جنگ و کشورگشايي بوده، ساخت ادوات جنگي نيز رواج داشته است و هر جا نياز به استعمال‌کاري بوده، گاري سازي و هر جا که ضرورت ايجاب مي‌کرد، نعل‌سازي رونق داشته است. در بعضي موارد يک آهنگر، تمام اين کارها را انجام مي‌داده و در بعضي موارد رشته‌ها تخصصي بوده و هر وسيله‌اي را يک آهنگر متخصص آن ابزار، مي‌ساخته است. در هر صورت چنين استنباط مي‌شود که نياز و تقاضا در هر زمان و هر جامعه‌اي عامل مهمي در پيدايش شاخه‌‌هاي مختلف آهنگري بوده است.

114/

انتهای پیام/